En Simon Baks kan het weten, want hij rijdt wekelijks vanuit Zwolle naar Zweden over de E22 om goederen af te leveren. Wat sneeuw op de weg kent hij dus wel, maar wat er gisteren gebeurde was ook voor hem nieuw. “Het begon gistermiddag al wat aan te sukkelen op de weg. Bij een paar hellingen konden vrachtwagens al niet meer omhoog komen vanwege de extreme sneeuwval en de gladheid die daardoor ontstond. Maar ik dacht: hup, gas erop.”
‘Konden geen kant op’
Met goede moed probeerde Baks nog wat gestrande vrachtwagens in te halen, tot ook hij vast kwam te zitten. “Alles stond daarna stil: voor en achter me. Auto’s waren van de weg geraakt en vrachtwagens lagen in de greppel. We konden geen kant meer op.”
En dan kun je maar één ding doen: wachten. Volgens de Zweedse publieke omroep SVT stonden er uiteindelijk zo’n duizend auto’s en vrachtwagens stil op de weg waar ook Baks stond. De politie sprak van ‘een totale chaos’. Hulpdiensten die naar automobilisten en truckers toesnelden om hen te bevrijden, kwamen namelijk al snel zelf vast te staan.
De file ontstond dus vooral door de extreme weersomstandigheden: de Zweedse verkeersdienst sprak over ‘sneeuwduinen op sneeuwduinen’. Zelfs als ze werden weggeschoven, doken ze gelijk daarna weer op.
Uiteindelijk – toen Simon al urenlang in zijn cabine aan het wachten was – werd het Zweedse leger ingezet. Voornamelijk om zieke automobilisten die dringend medicijnen nodig hadden te helpen, schrijft de Zweedse omroep. Baks zag dat ook: “Maar er waren ook mensen die met onderkoelingsverschijnselen uit hun auto werden gehaald.”
Niet gek, want gisteren was het recordkoud voor januari in Zweden, zo daalde het kwik in Kvikkjok tot 43,6 graden onder nul. Bij Baks zag hij zijn thermometer dalen tot 7 graden onder nul, al voelde het wel een stuk kouder. “Het was van die snijdende kou.”
“Maar ik had op zich weinig te mopperen. Natuurlijk ben je aan de goden overgeleverd wat betreft hulp, en je wil heel graag snel naar huis. Maar gelukkig had ik wel een warme deken en eten.”
‘Dikke chaos’
Om 22.00 uur besloot Baks, na geen centimeter op te zijn geschoven, te gaan slapen. “Ik dacht: ik hoor het wel als het leger mij wil evacueren. Uiteindelijk werd ik om 06.00 uur vanochtend wakker door het geluid van een zaag. Er werden stukken vangrail weggesneden zodat automobilisten daar doorheen konden rijden en zo weg konden komen. Vrachtwagens konden nog steeds geen kant op. Er was nog altijd sprake van dikke chaos.”
Toen Baks rond 10.00 uur vanochtend zag hoe de hulpdiensten een bak koffie aan het drinken waren, besluit hij dat hij lang genoeg had gewacht. “Ik zag in de verte op een viaduct een boer rijden. Ik liep erheen en vroeg hem of hij wat sneeuw kon ruimen voor mijn wagen. Hij was zo vriendelijk om mij te helpen en zo kon ik via het gat in de vangrail ook wegkomen.”
Dat mocht eigenlijk niet van de hulpdiensten, vertelt Baks. “Ze hadden geen begrip voor mijn zelfstandige actie. En andere vrachtwagenchauffeurs durfden het niet, maar ik ben blij dat ik het heb gedaan. De situatie was uitzichtloos en ook mijn eten raakt een keer op. Je staat in de middle of nowhere en wie weet hoe lang het nog kon duren. Op dit moment staan namelijk nog steeds vrachtwagens vast.”
Nog steeds wagens vast
Inmiddels zit Baks in Denemarken en is hij onderweg naar huis. Dat kunnen andere vrachtwagenchauffeurs dus nog niet zeggen, de Zweedse omroep SVT meldt dat er nog altijd 180 trucks vaststaan op de weg. Volgens de laatste voorspelling van de Zweedse Transportadministratie zou de weg morgenochtend vanaf 8.00 uur weer open moeten zijn.
Dat de extreme weersomstandigheden in Zweden ook mooie beelden opleveren, zie je in onderstaande video.
