Anderhalve week geleden gingen verschrikkelijke beelden de wereld over. Te zien was hoe een vader, vol met emotie, zijn onthoofde peuter omhoog hield met op de achtergrond een vlammenzee. Tegenover de Arabische zender Al Jazeera vertelt vader Abdel Hafez Al-Najjar over de dag dat hij niet alleen zijn 18 maanden oude zoon Ahmed, maar ook zijn vrouw en twee andere kinderen verloor.
“Het is erg moeilijk om te praten over een peuter zonder hoofd”, zegt Abdel Hafez. “Laat staan als het je eigen kind is. Hij is zelfs begraven zonder zijn hoofd in een lijkzak bij zijn moeder. Het is verschrikkelijk.”
Het gebied dat werd gebombardeerd, Tal al-Sultan, was door Israël als een veilige zone aangewezen. Toch werd het gebombardeerd. Over het bombardement gaf het land meerdere verklaringen af. Zo zou het om een ‘tragische vergissing’ gaan, zouden er twee Hamas-doelwitten zijn geraakt waar geen bewijs voor werd geleverd en zou de vlammenzee zijn ontstaan door de opslag van munitie of brandstof door Hamas in de buurt van het kamp.
Voor vader Mohammed maakt de exacte reden waarschijnlijk weinig uit, zijn verdriet wordt er niet minder om. “Ik ben helemaal ingestort. Ik kon het in eerste instantie niet geloven. Tot aan dit moment voel ik me nog steeds zo slecht. De dag dat hij werd gedood, vroeg hij me nog om geld voor wat snoep. Ik gaf hem geld, knuffelde hem nog en hij ging buitenspelen.”
Aan het spelen
Op de dag dat Ahmed werd gedood, was hij aan het spelen met zijn broers. Zijn 13-jaar oude broer Mohammed vertelt hoe Ahmed van katten hield. “En hij speelde graag voetbal en hield van de trampoline”, zegt Mohammed. “We namen hem altijd mee naar buiten en speelden dan met hem.” Ook broer Yamen overleefde de aanval.
“Zijn gezicht zat vol met bloed”, vertelt Mohammed. “Ik moest huilen toen ik dat zag. Ik kon het niet aan. Zijn hoofd en zijn linkerbeen waren er af. Ik mis mijn moeder en kinderen. Ieder moment dat ik ze mis, bid ik voor ze. Ik hoop dat ze in de hemel komen.”
